วันเสาร์ที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2560

การสะสมความทรงจำ

3.3
เริ่มต้นวิถีชีวิตปีใหม่ ใจไขกระจ่างนัย
ภาพปริศนาธรรมไตรภูมิ ข้ามพ้นห้วงมหรรณพ
พบสัจธรรมหลุดพ้นทุกข์ เมื่อใดใจเป็นสุขเถิดเกิด
ความรู้คนอุปมาบัวสี่เหล่า อย่าเป็นดอกบัวที่จม
อยู่กับโคลนตม ตกเป็นอาหารของเต่าปลา
ไม่มีโอกาสโผล่ขึ้น พ้นน้ำเพื่อเบ่งบาน
สานอุดมการณ์ คนเท่ากันทุกคน
เห็นปัญญาญาณ ธรรมะย่อมชนะอธรรม
สัตว์โลกล้วนเป็นไปตามกรรม
3.4
เผยแพร่บันทึกภาพ ตอนที่ 1 ความแตกต่างของการเดินทางจากเชียงใหม่ ไปพิจิตร ราตรีสวัสดิ์
4 มกรา
พวกเพื่อนไม่ได้เจอกันสิบกว่าปีแล้วมั้ง บทสนทนาหลากหลายเรื่องราวยาวไปๆ กลุ่มนี้เป็นนักกีฬา นักบอลบ้าง บางคนดำรงชีพเป็นโค้ชบอล บางคนเป็นอาจารย์ ฯลฯ มิตรภาพในวันนั้นบังเอิญเจอเพื่อนร่วมรุ่นมัธยมต้น มัธยมปลาย หลายโต๊ะ รวมทั้งบางคนมาเล่าย้อนรำลึกความทรงจำที่หายไปในระดับประถม!55555
โดยเรื่องมันยาวเอาแค่ใจความสำคัญรำลึกอดีตกันไป คร้าบ
4.2
หลากหลายเรื่องราวไม่มีเวลาเขียนบรรยาย ทำให้นึกถึงวันนี้วันพระโพสต์รูปทำบุญเข้าวัดกับแม่สักหน่อย ราตรีสวัสดิ์ครับ
5 มกรา
เผยแพร่บันทึกภาพ ตอนจบ ภาพความแตกต่างของการเดินทางจากเชียงใหม่ ไปพิจิตร(*) ที่ผมอยากคิดทบทวนข่าวเรื่องรถตู้ เปรียบกับผมถ่ายภาพจากรถสองแถว ซึ่งอ.เกษียร เคยกล่าวถึงรถเมล์เปรียบเปรยประชาธิปไตย คือ ผมคิดว่ามันมีความเปรียบที่จะทำให้เข้าใจเรื่องนี้ได้ง่ายก็คือ ผมอยากให้คิดถึงรถเมล์ ใครที่เคยขึ้นรถเมล์ที่กรุงเทพฯ คงจะรู้สึกว่ามันมากเลย. พอคุณขึ้นไป กระเป๋าก็จะไล่ให้เราขึ้นเร็วๆ แล้วให้ชิดเข้าข้างในเพื่อจะอัดให้เต็ม พอถึงป้ายก็จะถามว่ามีใครลงหรือเปล่า พอจอดปุ๊บ ยังไม่ทันที่เราจะพาเท้าเราลง ก็ไล่อีกให้เร็วๆ พูดอย่างกับว่าเราอยากจะอยู่บนรถเมล์คันนี้นานอีกสักวินาทีหนึ่ง. เปล่าเลย เราอยากจะรีบพาตัวเราออกไปให้พ้น เพราะอันตรายมากเลย รถเมล์ในกรุงเทพฯจะแข่ง จะแซงกันตลอด แล้วคุณเป็นผู้โดยสาร ชีวิตความปลอดภัยของคุณทั้งหมด สวัสดิภาพของคุณทั้งหมด ฝากไว้กับคนขับ
คุณมีสิทธิ์ที่จะไปบอกโชเฟอร์ให้เปลี่ยนวิธีขับไหม ? มีเสียงที่จะบอกโชเฟอร์ว่าให้เปลี่ยนความเร็วไหม ? มีส่วนที่จะเป็นเจ้าของรถหรือการขับของโชเฟอร์ไหม ? ผมรู้สึกว่าบรรยากาศของผู้โดยสารบนรถเมล์นั้น มันคล้ายๆกับคนในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ คือคุณกุมชะตากรรมของตัวเองไม่ได้เลย เสียวตลอด นั่งอยู่ก็ไม่รู้ว่าจะได้กลับไปพบหน้าลูกเมียหรือเปล่า รู้สึกชักจะแยกไม่ออกระหว่างรถส่งผู้โดยสารกับรถขนสัตว์ที่ไปส่งยังโรงฆ่าสัตว์ รู้สึกว่าชีวิตเรามันช่างไม่ค่อยมีความหมายเลยนะ มันราคาถูกมากเลย เหมือนกับหมูหมากาไก่ หรือเหมือนไก่ในเข่ง เพียงแต่ว่าตอนนี้ไม่ได้จิกตีกันเท่านั้น เพราะไก่ทุกตัวนั่งสั่นผับๆ คือไม่แน่ใจว่าเมื่อไหร่รถเมล์มันจะคว่ำ แล้วเราจะตายหรือจะรอด
เวลาที่ผมนั่งรถเมล์แบบนี้ผมอึดอัดมาก อึดอัดเพราะอันตรายส่วนหนึ่ง แต่อีกส่วนหนึ่ง อึดอัดต่อความไม่มีอำนาจของตัวเอง ต่อความที่ตัวเองไม่มีปัญญาแม้แต่กระทั่งจะปกป้องตัวเอง หรือรับผิดชอบต่อชะตาชีวิตของตัวเอง คือถ้ารถคว่ำ แล้วตัวเราต้องตายตอนนี้ เราต้องตายแบบที่เราช่วยตัวเองไม่ได้เลย เพราะทุกอย่างเราฝากไว้กับโชเฟอร์ตีนผีคนนั้นคนเดียว แล้วเราก็ต้องยืนเบิ่งตาดูมัน ขับแบบเอาชีวิตเราเข้าไปเสี่ยง เราห้ามมันไม่ได้เลย
คืออึดอัดไม่เพียงแต่เฉพาะความไม่ปลอดภัย แต่อึดอัดต่อความไม่มีอำนาจเลยแม้แต่น้อยของตัวเอง ที่จะดูแลจัดการชะตาชีวิตของตัวเอง ในชั่วขณะแบบนั้น ผมอยากจะมีปืนพกสักกระบอก แล้วเจอคนขับแบบนี้ ผมจะย่องไปข้างหลังโชเฟอร์ ดึงปืนพกออกมา แล้วก็ขึ้นลำพร้อมทั้งจ่อไปที่ขมับโชเฟอร์ แล้วบอกว่า “พี่มันไหมพี่, ขับช้าๆได้ไหมพี่, เออช้าๆแบบนี้นะพี่, ขับดีๆนะพี่ เออ…” ผมเคยคิดอย่างนี้จริงๆ แต่ก็ไม่ได้ทำสักที
ผมคิดว่าถ้าเราเข้าใจความรู้สึกของผู้โดยสารบนรถเมล์ นั่นคือความรู้สึกของผู้ไม่มีจิตใจเป็นเจ้าของ มีความรู้สึกของตนที่ไม่มีอำนาจเลย แบบที่อยู่ในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ ซึ่งผมรู้สึกว่าในระบอบประชาธิปไตย มันแก้ปัญหาตรงนี้.
คือถ้าจะเปรียบระบอบประชาธิปไตย มันเหมือนรถเมล์คันที่ re-enginering ใหม่. คือเป็นรถเมล์แบบที่ผู้โดยสารมีอำนาจกำกับดูแลเหนือคนขับ คือคนขับต้อง accountable หรือรับผิดชอบกับผู้โดยสาร ไม่ใช่รับผิดชอบต่ออู่ หรือใครไม่รู้ที่ไม่เกี่ยวกับพวกเรา. ผู้โดยสารร่วมกันกำหนดเส้นทางรถวิ่ง ไม่ใช่ว่ามันจะวิ่งไปไหนก็แล้วแต่มัน จนกระทั่งผลัดกันมาลงมือขับกันเองบ้างตามควรแก่กรณี, อันนี้เราไม่ได้พูดถึงประชาธิปไตยแบบมีตัวแทนแล้วนะ เรากำลังจะพูดถึงประชาธิปไตยโดยตรง. ดังนั้นจำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องหัดขับรถให้เป็น.
ผมคิดว่าระบอบประชาธิปไตย เป็นระบอบที่แก้ปัญหาผู้โดยสารที่ไม่มีอำนาจ กับโชเฟอร์ตีนผีตรงนี้ ทีนี้ เราไม่ได้กำลังกลับไปสู่ระบอบ สมบูรณาญาสิทธิราชย์ อย่างน้อยเท่าที่ผมเข้าใจ แต่ผมคิดว่ามันมีสถานการณ์บางอย่างในสังคมเศรษฐกิจของโลกในยุคโลกาภิวัตน์ ที่มันดึงไปสู่จุดนั้น คือเราจะพบว่า นับวันยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ที่กิจการในประเทศของเรา ในบ้านเมืองของเรา ที่มันหลุดจากมือ อำนาจประชาธิปไตยไปเรื่อยๆ เราไม่มีสิทธิ์คุม.
การกำหนดอัตราแลกเปลี่ยน การกำหนดนโยบายการเงิน มันกลายเป็นเรื่องที่กลายไปอยู่ในองค์กรต่างชาติบ้าง ไปอยู่ในมือของเจ้าหนี้บ้าง กระทั่งไปอยู่ในมือของกลไกตลาด ทุกอย่างเป็นไปตามกลไกตลาด คือเราอยู่ในระบอบที่เรากลับไปเหมือนกับอยู่บนรถเมล์ที่เราคุมมันไม่ได้ แล้วมันพาเราแล่นตะบึงไปเรื่อยๆ และก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะกำกับ หรือมีสิทธิ์กำกับตัวเองน้อยลง(**)
โดยสรุป ผมมีภาพถ่าย ณ ขณะนั่งรถทัวร์อีกด้วย แม้ไม่ใช่รถเมล์ แต่มีโชเฟอร์คล้ายๆ ความเปรียบนี้ให้เข้าใจได้ แตกต่างจากการเดินทางไปแกรนด์ แคนยอน เชียงใหม่โดยรถยนต์ส่วนตัว เปรียบเทียบแนวคิดจัดการข่าวรถตู้ให้คืนความสุขให้คนในชาติของรัฐบาลทหารไทยไม่ใช่การมาจากการเลือกตั้งตามแบบประชาธิปไตยในปัจจุบันด้วย
*https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1543578435671379&id=100000577118415
**ชั้นเรียนมหาวิทยาลัยเที่ยงคืน / วันเสาร์ 28 กรกฎาคม 2544 หัวข้อ “กระแสชาตินิยม” ผู้นำการสนทนา ดร.เกษียร เตชะพีระ คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ณ มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน วิทยาเขตวัดอุโมงค์ จ. เชียงใหม่
http://v1.midnightuniv.org/middata/newpage12.html
อ่านเพิ่มเติม(ปัญหา public transportation, ปัญหาการเดินทางโดยรถสาธารณะนี่ เป็นปัญหาที่ไม่ได้รับการพัฒนาเสมอมา แล้วเราก็ทิ้งให้มันอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่ แล้วให้คนจำนวนหนึ่งเดินทางไปทำงานและกลับบ้านแบบหมูหมากาไก่ แล้วคนอีกจำนวนหนึ่งก็เอาตัวรอดโดยการซื้อรถเก๋ง แล้วรถก็ติดกันบรรลัย น่าสนใจก็คือว่า ทำไมเราไม่พลิกกลับ โดยการทำให้ public transportation มัน accountable ต่อผู้โดยสาร…)
http://v1.midnightuniv.org/middata/newpage13.html
6 มกรา
ปริศนาปัญหาพระธัมมชโย ธรรมกาย และสังฆราช
ผมกลับพิจิตรได้ถ่ายภาพหลวงพ่อเพชร(*) นัยเรื่องพระธัมมชโย
ซึ่งคุณแม่ของท่านเมื่อครั้งตั้งครรภ์ในขณะที่ครอบครัวพำนักอยู่ที่จังหวัดพิจิตร ได้ฝันว่า หลวงพ่อเพชร ซึ่งเป็นพระพุทธรูปองค์ศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวเมืองพิจิตรกราบไหว้บูชา ได้นำเด็กที่มีลักษณะสวยงามมามอบให้ พร้อมกับกล่าวว่า “เด็กคนนี้เป็นลูกแก้วมาเกิด ขอให้เลี้ยงดูให้ดี จะเป็นที่พึ่งได้ในกาลต่อไปภายหน้า”…. (**)
โดยกระแสการเมืองการโยงของสมเด็จช่วงกับเครือข่ายพระธัมมชโย+ธรรมกายอย่างที่รู้ๆกัน และข่าว ‘ประยุทธ์’เปิดทางแก้พรบ.สงฆ์… ซึ่งมาตรา 7 เดิม กำหนดให้ “พระมหากษัตริย์ทรงสถาปนาสมเด็จพระสังฆราช เมื่อสมเด็จพระสังฆราชเดิมพ้นจากตำแหน่ง หรือไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ต้องแต่งตั้งผู้ปฏิบัติหน้าที่แทน โดยนายกรัฐมนตรีเสนอชื่อเมื่อได้รับความเห็นชอบของมหาเถรสมาคม”
อย่างไรก็ตาม ปรากฏว่าเกิดปัญหามีข้อถกเถียงกันในกรณีนายกรัฐมนตรีไม่นำเสนอชื่อผู้ที่มหาเถรสมาคมให้ความเห็นชอบ เนื่องจากมีข้อร้องเรียนทางคดี จึงเห็นว่าควรจะปรับแก้ไปเป็นอย่างเดิม ไม่ต้องได้รับความเห็นชอบของมหาเถรสมาคมเพื่อผ่าทางตัน…(***)
ดังนั้น ถ้าอุปมาทางไม่ตัน แต่ตอนนี้เส้นทางแยก และระยะเวลา ผ่านภาพถ่ายของผมเป็นปริศนาภาพไม่ชัดบ้าง ซึ่งผมได้เขียนเรื่องประชาธิปไตยทางตรง เดินขบวนม็อบบนถนนอย่างที่ผมเคยเขียนมาบ้างแล้ว ยกตัวอย่างโชเฟอร์ ในรถเมล์(****)กรณีม็อบพระ(*****)ภาพอุปมาชะตากรรม จากไตรภูมิ(******) ในเรื่องขบวนการเคลื่อนไหวต่อความไม่เป็นประชาธิปไตยของชาติไทย โดยทหารสะสมอาวุธ เคยมีวิกฤติเศรษฐกิจอย่างที่ผมเคยกล่าวแล้ว รวมทั้งการซื้ออาวุธขัดกับศีลธรรมอันดีงาม สนับสนุนการรบฆ่าคน สถานการณ์ของถนน ที่ควรเป็นถนนทางประชาธิปไตย ไม่ใช่โรดแมปโดยทหารด้วย
*หลวงพ่อเพชร

ผมได้เขียนมายกตัวอย่าง:ปริศนาปัญหาสังฆราชก่อนกับหลังรัฐประหาร49 ถึงหลังรัฐประหาร57-59 ร่างรัฐธรรมนูญ

วาดภาพช้างงานเก่าๆ ในแง่ลายเส้นจิตรกรรม ทำให้ผมนึกถึงภาพวาดในจินตกรรมฝาผนังฯ ณ วัดเบญจฯ

ประวัติศาสตร์เรื่องสงฆ์

“หยาดน้ำตาตกร่วง…ร่ำไห้…รำลึกนึกอดีตศึก ทำลายคนตายสิ้นชีวิต10 เมษา หาความยุติธรรมคนไม่ใช่ผัก/ปลา/หมา”
** http://akkaphon.blogspot.com/2016_07_01_archive.html
*** ‘ประยุทธ์’เปิดทางแก้พรบ.สงฆ์…. อ่านต่อได้ที่ : http://www.posttoday.com/politic/472572
(อ่านเพิ่มเติมย้อนอดีตพรบ.สงฆ์ ส่องอำนาจตั้งสังฆราช…. อ่านต่อได้ที่ : http://www.posttoday.com/analysis/politic/472773)
****เผยแพร่บันทึกภาพ ตอนจบ

วรัญชัย ถามเรื่องประชามติรัฐธรรมนูญ-เกษียร เล่าเรื่องเผด็จการกระเป๋ารถเมล์
http://prachatai.com/journal/2016/05/66029
*****ขู่เจอม็อบพระสงฆ์ทั่วปท.แน่ หากแก้’พ.ร.บ.สงฆ์’มาตรา7
http://www.dailynews.co.th/politics/545436
“ออมสิน” ขอ “เจ้าคุณประสาร” อย่าปลุกม็อบค้าน พ.ร.บ.สงฆ์ จ่อคุยซ้ำ พศ.จับ “ธัมมชโย”
http://www.manager.co.th/Politics/ViewNews.aspx?NewsID=9590000129125
******ปริศนาปัญหาแม่น้ำของ(โขง)
7 มกราคม
รัฐจัดในช่วงเวลาก่อนและหลังปีใหม่ มีการตรวจสภาพรถฟรี โดยอาชีวะอาสา ฯลฯ ตอนนี้หมดเวลาไปแล้วผมก็ได้ใช้บริการ ทั้งได้รับแผนที่ และการแนะนำการขับรถ เอกสาร “รณรงค์” วัฒนธรรมการเดินทางปลอดภัย(*)ด้วย ครับ
7.2
ผมถ่ายภาพบันทึกการเดินทาง ณ สถานีรถ มีป้ายบอกการควบคุมตรวจสอบด้วยGPS ของการเดินรถ และรูปประกอบผมถ่ายภาพแผ่นหนังที่พกพาไปดูระหว่างเดินทาง คือ 1.ดิ เอ็กซ์ ไฟล์ ดูมันส์ ตื่นเต้นน่าติดตามเรื่องมนุษย์ต่างดาว ในสไตล์หนังฮอลลี้วู้ด(แวะกลับบ้านมอบแผ่นให้พ่อ) 2.ภาพจากเน็ตสารคดี The Look of silence:ดูบนรถทัวร์ไม่ค่อยมีสมาธิมาก บางทีฉากระทมทุกข์ จากช่างตัดแว่น ที่พี่ชายเสียชีวิตทางการเมืองของอินโดนีเซีย ตามสัมภาษณ์อดีตฆาตรกร เศร้ามากก็เลื่อนไปก่อน ดีมีเครดิตอ้างอ.เบน แอนเดอร์สัน 3.ภาพและบทบรรยายสารคดีCitizenFourดูจนจบ สะท้อนความมั่นคงของชาติ ผ่านระบบพรมแดนอินเตอร์เน็ต(ฯลฯ)
ผมไม่ได้บอกขยายความหน่อยกับจิ๊บ คือ เขาเขียนอีเมล์หาลอรา,
ณ ที่แห่งนี้ ผมไม่สามารถให้อะไรคุณได้เลย นอกจากคำพูดของผม ผมเป็นลูกจ้างระดับสูงของรัฐบาลในหน่วยงาน Intelligence Community (I.C. ฝ่ายเทคนิควิเคราะห์ข่าวกรอง -หน่วยงานนี้ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 1950 ช่วงสงครามเย็น) ผมหวังว่าคุณคงเข้าใจว่าการติดต่อกับคุณนั้นมันสุ่มเสี่ยงเป็นอย่างยิ่ง บัดนี้รู้ไว้ว่า ทุกๆ พรมแดนที่คุณข้าม, ทุกๆ ธุรกรรมที่คุณกระทำ, ทุกๆ สายที่คุณติดต่อ, ทุกๆ การคุยมือถือ, เพื่อนที่คุณมี, บทความที่คุณเขียน, เว็บที่คุณแวะเข้าไปอ่าน, เนื้อหาทุกบรรทัดที่คุณพิมพ์ และสัมภาระเดินทางทุกชิ้น ล้วนอยู่ในกำมือของระบบอันไร้ซึ่งขีดจำกัดในการเข้าถึง แต่ไร้ซึ่งการปกป้องคุ้มครองความปลอดภัย ท้ายที่สุดนี้ หากคุณเผยแพร่แหล่งข้อมูลเหล่านี้ ผมก็คงต้องบอกว่าคุณได้เข้ามามีส่วนพัวพันกับคดีนี้โดยทันที ผมถามย้ำเพื่อความแน่ใจว่าคุณจะทำให้ข้อมูลเหล่านี้ไปสู่สาธารณชนชาวอเมริกัน
ขอบคุณและโปรดระมัดระวัง
ราษฎรสี่
นี่คือเนื้อหาบางส่วนของจดหมายฉบับแรกที่เอ็ดเวิร์ด สโนว์เดน ตอบกลับมาหา ลอรา พอยทราส ผู้กำกับสารคดีหญิงเรื่องนี้ ซึ่งปรากฏในตัวอย่างหนังด้วย (อ่านฉบับเต็มที่นี่)
http://thaipublica.org/2015/02/citizenfour/
เกร็ดเบื้องหลังหนัง CITIZENFOUR
https://www.facebook.com/notes/documentary-club/%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B9%87%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%9A%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%87-citizenfour/704352559675906/
7.3
ราตรีสวัสดิ์..ค้นหางานด้วยความยากมึนงง หาภาพตลกคลายเครียด นึกถึงเพื่อนที่พิจิตร มีใครทำนาบ้าง ผมอยากถ่ายรูปขี่ควาย มุขเดียวกับที่เชียงใหม่ ฮร่าๆ
13 มกรา
การสะสมความทรงจำ(1)
หลายเรื่องหลายวันหยุดโพสต์เฟซฯไปที่ผ่านมาด้วย เหตุผลปัญหาอินเตอร์เน็ต พบปะสนทนาผู้คน เคลียร์งานอื่นๆ โดยหลายวันก่อนจากการทบทวนความทรงจำ ก่อนเขียนวิทยานิพนธ์(*)งานเกี่ยวกับแรงงานต่างด้าวฯ ต่อมาผมแวะเข้ามาอัพเพจเครือข่ายแรงงานภาคเหนือ ซึ่งผมนำงานเขียนในจุลสารเอเชียศึกษา(**) มีชื่อของผม ร่วมทีมทำงานภาคสนามดังกล่าว(ในงานกลุ่มรายชื่อมีเพื่อนญี่ปุ่น ต่อมาทำวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับนิคมอุตสาหกรรมฯลำพูน ถ้าจำไม่ผิด) ความทรงจำจากทำเป็นเล่มใหญ่เป็นเล่มเล็กในจุลสาร ที่มีความทรงจำหลงเหลือ มีเรื่องตลกหนึ่งเรื่องตอนนั้นจำได้กลับมาคนเดียว นั่งรถเมล์ตำรวจตรวจบัตรปชช.จะให้ร้องเพลงชาติด้วย ถ้าจำไม่ผิด ชีวิตก็มีหลายเรื่องความทรงจำได้ หรือหลงลืมไปแล้วให้ทบทวน(***) เหมือนการเขียนไดอารี่(****) ช่วยจำหลายวันก่อนที่ทำกระบอกน้ำ(ไปลืมไว้ที่ไหน)สูญหายไป รวมทั้งการเดินทางไปกับความทรงจำ(*****)และหลงลืมในสังคมไทยด้วย
*ข่าวระเบิดแก่งอีกรอบ
**https://web.facebook.com/permalink.php?story_fbid=712989928860382&id=580937148732328
(การตามหาจุลสารเก่าเล่มดังกล่าวไม่ง่าย กลายเป็นของหายาก เพราะ บางห้องสมุดจำหน่ายออกไปแล้ว ส่วนตัวของผมก็ไม่มีวารสาร หรือรายงานเล่มนี้เก็บไว้หรือเปล่า ก็ไม่แน่ใจในความทรงจำด้วยซ้ำ)
***https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1522639874431902&set=a.103468286349075.7792.100000577118415&type=3&theater
****วันจันทร์ที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2558
การเขียนไดอารี่สำหรับผมเหมือนกระจกสะท้อนความทรงจำ กรณีประวัติศาสตร์ของการเขียนไดอารี่(The History of Diaries) ในอเมริกามองว่าการเขียนบล๊อกนั้นเป็นการเล่าเรื่องราวของตัวเองในเชิงสร้างสรรค์ (self expression creatively)…(ผมยังสนใจประเด็นอีกเรื่องด้านการสงวนรักษาดิจิตอล เก็บไว้ด้วย)
http://akkaphon.blogspot.com/2015/06/diary-10.html
*****ผมประสบอุบัติเหตุ

วัฒนธรรมการเดินทางปลอดภัย

ผมถ่ายภาพบันทึกการเดินทาง ณ สถานีรถ
15.2
หลายวันก่อน ผมพบปะสนทนาผู้คน และต่อมาต้อนรับพ่อในวันศุกร์ ทำให้ผมเล่าเรื่องญาติของพ่อ ที่มีเชื้อจีน เขาเล่าว่าเครือญาติเชื้อจีนเราเคยเป็นแรงงานจีน ทำอุโมงค์ขุนตาล
ซึ่งผมนึกออกจีนเต็ง ที่มีอิทธิพลต่อแรงงานคนจีนในเชียงใหม่ กล่าวคือสามารถควบคุมสั่งการแรงงานเหล่านั้นได้ ในระยะที่การขนส่งสินค้าระหว่างเชียงใหม่-กรุงเทพฯ ยังอาศัยทางรถไฟเพียงทางเดียว อั้งยี่กลุ่มนี้ก็ควบคุมแรงงานคนจีนที่สถานีรถไฟ ฯลฯ เกี่ยวพันศาลเจ้ากวนอู โดยผมเคยเขียนเรื่องประวัติศาสตร์ความสัมพันธ์ชาวจีนกับผู้ปกครองความเชื่อพิธีกรรมในศาลเจ้าจีนจังหวัดเชียงใหม่.(*)
*ศาลเจ้ากวนอู (บูเบี้ย)
http://www.chiangmaitouring.com/%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%B9-%E0%B8%9A%E0%B8%B9%E0%B9%80%E0%B8%9A%E0%B8%B5%E0%B9%89%E0%B8%A2/
(ผมเพิ่งมาทบทวนดูข้อมูลสำนวนนี้ โดยสังเกตคล้ายสำนวนบทความเก่าของผมมาก)
15.3
วันนี้ผมพาพ่อไปเยี่ยมเพื่อนพ่อ ที่ย้ายมาจากเชียงราย(ที่ผมเคยโพสต์ภาพบ้านในปีที่แล้ว)มาพักฟื้นที่เชียงใหม่ ณ ศูนย์ดูแลสุขภาพผู้ป่วยและผู้สูงอายุ แม่โจ้เนอร์สซิ่งโฮม
http://www.eldercarethailand.com/eldercare/nursinghome/%E0%B8%A8%E0%B8%B9%E0%B8%99%E0%B8%A2%E0%B9%8C%E0%B8%94%E0%B8%B9%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%82%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%9E%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%9B%E0%B9%88%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%AA%E0%B8%B9%E0%B8%87%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%B8-%E0%B9%81%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B9%82%E0%B8%88%E0%B9%89%E0%B9%80%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%AA%E0%B8%8B%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B9%82%E0%B8%AE%E0%B8%A1
15.4
วันที่14 ที่ผ่านมาออกพื้นที่เรื่องงานผมพบปะสนทนาคนที่นั่นเค้าบอกวันนี้แดงเดือด! บอลแมนยูกับลิเวอร์พูล ส่วนตัวผมขอราตรีสวัสดิ์ก่อน ครับ(ฮร่า)
อรรคพล สาตุ้ม https://www.youtube.com/watch?v=a9sFd3Ennhs
Cherdchai Prasertsung หลังมานี่แค่อุ่นๆ ครับ
อรรคพล สาตุ้ม เห็นด้วย น่าจะเป็นเช่นนั้น ครับ งั้นผมไปนอนก่อน ครับ ฮร่าๆ http://football.kapook.com/news-25961
16 มกรา
เมื่อวันที่ 14 มกรา ที่ออกพื้นที่เรื่องงาน โดยผมคิดถึงเปรียบเทียบกับปัญหาที่ดิน ณ แม่เหียะ ที่หลายวันก่อนรุ่นพี่พาไปดูที่ของเขา จากข่าวจนท.พรึ่บ! บุกตรวจยึด-ลุยคดีที่ดินป่าอุทยาน40จุดที่แม่เหียะ(*) พวกเราอยู่มานานไม่เคยบุกรุกผืนป่า(หมู่บ้านติดป้าย**)
*http://www.bangkokbiznews.com/news/detail/725933
**https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=547385315413028&id=373034752848086
(ภาพประกอบด้วย)
16.2
เมื่อผมฟังบรรยายประวัติศาสตร์บอกเล่า ผ่านชีวประวัติของพ่อ สะท้อนประวัติศาสตร์ท้องถิ่น ในความทรงจำของพ่อ ทำให้ผมนึกถึงสำนวนเปรียบเปรยดังกล่าวไปแล้ว ยกตัวอย่างคล้ายกัน คือ พ่อเป็นครูของผม ในวันครูด้วย
16.3
ภาพบรรยากาศสบายๆ ณ วันออกพื้นที่เรื่องงาน ราตรีสวัสดิ์ ครับ^^
17 มกรา
พินิจพิเคราะห์น้ำท่วมภาคใต้ต่อลุงตู่
กรณีที่ผมเสียใจต่อปัญหาน้ำท่วม แต่ทำไม บางคนว่าสมัยก่อนน้ำท่วมเล่นน้ำกันสนุกสนาน และเรามาย้อนพินิจผ่านประวัติศาสตร์ โดยนักประวัติศาสตร์ เคยกล่าวว่าเรามักรู้สึกว่าน้ำท่วมเป็นเรื่องผิดธรรมชาติ เพราะเราเอาประโยชน์ของมนุษย์เป็นตัวตั้ง..เมื่อไร ที่มนุษย์ไม่มองตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล…ความเชื่อเรื่องพระราหูจึงไม่ใช่งมงาย ถ้านำเอาพระราหูไปเชื่อมโยงกับโลกทัศน์ทั้งหมด กล่าวคือ ทำให้มนุษย์สยบยอมต่อกระบวนการทางธรรมชาติ
แต่ถ้าแยกพระราหูมาบูชาเป็นพิเศษ เพราะเกิดกลัววันพุธ กลัวว่าสุริยคราสจะนำภัยพิบัติมาตัวอย่างนี้จึงถือว่างมงาย เพราะมีโลกทัศน์แบบวิทยาศาสตร์ กล่าวคือ แยกมนุษย์หรือตัวเองออกจากธรรมชาติ(น้ำท่วม ผีและความตาย*)
อย่างไรก็ตาม ประวัติศาสตร์ข้อมูลที่ผมเคยเขียนไว้ อดีตผบทบ.รับมือโดยเชื่อโหราศาสตร์ และประยุทธ์ยันแก้น้ำท่วมได้ การันตีแก้มาตั้งแต่ปี 54 เมื่อครั้งเป็น ผบ.ทบ.แล้ว(**) ภัยพิบัติครั้งนี้ลุงตู่(ประยุทธ์)โลกทัศน์แบบโหราศาสตร์(มีดวงดาวพระราหู ฯลฯ) หรือวิทยาศาสตร์กันแน่
*ดูภาพประกอบ รูปเนื้อหาเพิ่มเติมจากหนังสือยุคสมัยไม่เชื่ออย่าลบหลู่ ในสารบัญมีเรื่องครูในวัฒนธรรมสื่อ ฯลฯ เปรียบเทียบกับบทความที่ผมเขียนโดยโฟกัสเรื่องความเชื่อต่ออนาคต
**http://prachatai.com/journal/2017/01/69583
17.2
พ่อเจอเจ้าของร้านคุยถูกคอ เล่าประวัติชีวิตไม่พอ ต่อประวัติผม พ่อบอกผมทำไมไม่พูดเล่าประวัติชีวิตมั่ง ผมคิดในใจพูดไม่ทัน พ่อกำลังสมองทำงานเร็วเลือดสูบฉีดจากฤทธิ์เหล้า ทำให้ผมหาเรื่องมาเขียนต่อขยายความหลายวันก่อนเพื่อนทางเฟซฯที่เป็นเพื่อนในกลุ่มโทรมาหาถามไถ่จากรูปเล่าย้อนรำลึกอดีตกันไป ซึ่งเพื่อนรำลึกอดีตถามผมเรื่องไปสอนที่โคราช(ผมไปสอนเป็นอ.พิเศษมหา’ลัยแห่งหนึ่งในโคราช) อีกหรือไม่(ผมตอบอ.ประจำเรียนจบป.เอก เขากลับไปสอนแล้ว) ผมเคยมีประสบการณ์ดีๆ ทำให้ผมนึกถึงเคยมีคำถามผมจากอีกผู้หนึ่งตอนไปที่นั่นบางคนเคยถามผมนั่งรถทัวร์ไปโคราชไม่นั่งเครื่องบินผมบอกไม่มีหรอก(*) 
ถ้าผมได้มีโอกาสเดินสายไปต่างจังหวัดอีกผมอยากมีรถบ้าน ซึ่งประวัติศาสตร์รถบ้านจากพจนานุกรมสมัยใหม่ให้ความหมายของคำว่า “คาราวาน” ว่าคือ “รถแคมพ์ที่มีอุปกรณ์สำหรับการใช้เป็นที่อยู่อาศัย” และให้ความหมายของคำว่า “รถแคมพ์” ว่าคือ “รถที่ใช้ในการบันเทิงที่ประกอบด้วยอุปกรณ์สำหรับการใช้เป็นแคมพ์ระหว่างการเดินทาง” รถบ้านเมื่อแรกเริ่มเป็นรถที่ออกแบบเพื่อใช้เฉพาะกิจ มิใช้เพื่อการบันเทิง เช่นใช้เป็นที่อยู่อาศัยสำหรับศิลปินที่ต้องเดินทางเพื่อหาผู้ชมงาน(**) อาจจะหาผู้ชมงานศิลปะหรือฉายหนังสั้นของผมไปด้วย
*อาถรรพ์หรือเปล่า ! “สนามบินโคราช” ถูกปล่อยร้างกลางป่า สายการบินเข้ามามีอันต้องเจ๊งไปหมด และนี่คือสภาพปัจจุบันของสนามบินแห่งนี้
http://www.jadjaan.com/contents/148977/
**รถบ้าน ดูข้อมูลเพิ่มเติม(ภาพประกอบจากวิกิพีเดีย ทั้งภาพรถบ้านและภาพของแวนโก๊ะ)
https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A3%E0%B8%96%E0%B8%9A%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99
17.3
ส่งพ่อขึ้นรถไฟ มีโอกาสอยากไปนั่งรถไฟวันที่ 28-29 มกราคม ขบวนเทศกาลตรุษจีน(*) รำลึกแรงงานจีนด้วย ราตรีสวัสดิ์ ไปฝันก่อน ครับ
*ชวนนั่งรถไฟแอ่วเมืองเหนือรอบปฐมฤกษ์ รำลึกเส้นกรุงเทพฯ-ลำปาง ครบ100ปี
http://www.matichon.co.th/news/365524
18 มกรา
การสะสมความทรงจำ(2)
เนื่องจากสัปดาห์ที่แล้ว ในวันที่กลุ่มพิพิธภัณฑ์แรงงานไทย(*) ประชุมงานคุยหลายคน โดยผมนึกถึงเรื่องแรงงานรับจ้างจีน กรณีโมเดลพิพิธภัณฑ์แรงงานที่กรุงเทพฯ มีกุลีจีน(**) ต่อมาผมนึกออกกลับมาทบทวนเรื่องแรงงานจีน(***)จากการศึกษาจากประวัติศาสตร์สังคมจีนในไทย เทพเจ้ากวนอูเปรียบเสมือนเป็นสัญลักษณ์ของสมาคมที่มีการค้าฝิ่น และอย่างอื่น ซึ่งในปัจจุบันจะเห็นได้ว่าศาลเจ้ากวนอูมีสมาคมดนตรีจีนอยู่ด้วย จากหลักฐานคำบอกเล่าบอกว่าคนสร้างศาลเจ้าจีน เป็นคนจีนที่อพยพขึ้นมาเป็นพวกอั้งยี่ ซึ่งสมาคมลับของจีน คือพวกอั้งยี่มีการจัดโครงสร้างหัวหน้า อาวุโสต่างๆ ดื่มเลือดสาบาน อุทิศตนให้แก่ภราดรภาพ และรักษาความลับของสมาคม โดยมีพิธีกรรมและสัญลักษณ์ทางศาสนากวนอู
อย่างไรก็ดี การรวมตัวของกรรมกรเหล่านี้ จะเป็นแบบสมาคมเพื่อคุ้มครองและแบ่งอาณาเขตการทำงานของกันและกัน เรียกว่า สมาคมลับอั้งยี่(****) เป็นวัฒนธรรมรวมตัวต่อสู้ของคนงาน
*ภาพประกอบเอกสารการประชุมในวันนั้น กับบรรยากาศ ณ บ้าน อ.วรวิทย์ และภาพจากเฟซฯรุ่นพี่ในรูป
โดยบางส่วนที่ผมพูดมาจากการเขียนเรื่องการสะสมความทรงจำ(1)
**ห้อง 2 : กุลีจีน : Chinese Coolies
ห้องจัดแสดง 2 กุลีจีน : แรงงานรับจ้างรุ่นแรกของสังคมไทย(พิพิธภัณฑ์แรงงานไทย )
http://thailabourmuseum.org/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87-2-%E0%B8%81%E0%B8%B8%E0%B8%A5%E0%B8%B5%E0%B8%88%E0%B8%B5%E0%B8%99-%E0%B9%81%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%87%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%84/
(ตอนผมไปสอนที่โคราช มีโอกาสสอนวิชาพัฒนาการทางสิ่งแวดล้อม และพัฒนาการเศรษฐกิจ สังคม ได้ดัดแปลงปรับปรุงจากโครงเรื่องpower pointของพิพิธภัณฑ์แรงงานไทยด้วย)
***ประวัติศาสตร์ความสัมพันธ์ชาวจีนกับผู้ปกครองความเชื่อพิธีกรรมในศาลเจ้าจีนจังหวัดเชียงใหม่.

(ช่วงคุมสอบผมพบเจออาจารย์ท่านหนึ่งพูดคุยถึงบทความนี้ของผมในเดือนธันวา ณ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่)
****บทความที่อ้างถึงสมาคมลับ(อั้งยี่)เปรียบเทียบถึงแรงงานภาคเหนือปัจจุบันด้วย
http://prachatai.com/journal/2008/08/17604
20 มกรา
ผมแวะติดต่อผู้คน พรุ่งนี้เช้าไม่ได้เข้าป่า หาดูไผ่ ต้นไม้ ต้องไปประชุมงาน ฯ ฮร่า ราตรีสวัสดิ์ ครับ
20.2
ช่วงของชีวิตที่ต้องอ่านหนังสือหลายเล่ม บางครั้งก็เปลี่ยนอารมณ์หยิบหนังสือเก่าๆ มาเล่าใหม่ และคิดถึงธรรมะผ่าน“คติเกี่ยวกับการเวียนว่าย-ตาย-แล้วเกิดเป็นคน” นี่เป็นการทบทวนความทรงจำ พอดีได้ฝีกภาษาอังกฤษText เกี่ยวกับความทรงจำกับประวัติศาสตร์ (*ฯลฯ)
*History & Memory
https://muse.jhu.edu/journal/71
History & Memory
http://www.iupress.indiana.edu/pages.php?pID=80&CDpath=4
History, memory, identity
http://journals.sagepub.com/…/pdf/10.1177/095269519801100303
Memory and History: Understanding Memory as Source and Subject
http://www.history.ac.uk/reviews/review/1470
History & Memory is a peer-reviewed academic journal covering the study of historical consciousness and collective memory. It is edited by Gadi Algazi (Tel Aviv University) and published biannually by Indiana University Press.
https://en.wikipedia.org/wiki/History_%26_Memory
Center for the Study of History and Memory
http://www.indiana.edu/~cshm/
(ภาพประกอบจากหนังสือยุคสมัยไม่เชื่ออย่าลบหลู่)
25 มกรา
ผมact อาร์ต หน้าหอศิลป์ฯ กรุงเทพฯ
25.2
หลายเรื่องหลายสถานที่ในวันที่ผมนั่งรถเมล์ในกรุงเทพฯ ถ่ายภาพอาร์ตไหมเอ่ย? ฮร่าๆ ราตรีสวัสดิ์
26 มกรา
ภาพทบทวนการเดินทางจากประชุมงานฯ ที่เชียงใหม่(ทำให้ผมดูบันทึกเก่ากับทำบันทึกใหม่*)มากรุงเทพฯ นั่งรถทัวร์คนข้างๆ เป็นคนอินเดีย เดินทางโดยรถไฟฟ้าไปสถานที่แห่งหนึ่ง(พร้อมป้ายรถแท็กซี่Grab) เพื่อนให้ถ่ายรูปหน้าแกรมมี่บอกให้โพสต์เฟซฯมาออดิชั่นกับอากู๋แกรมมี่ พอเปิดเฟซฯ ทบทวนความทรงจำแล้วก็มีอดีต เยอะ ช่วงวันที่ 21-25 มกรา น่ะครับ
*24 มกราคม 2014

25 มกราคม 2013

25 มกราคม 2014

ฮัดเช้ย! บททดสอบชีวิต

25 มกราคม 2016
21 มกราคม 2017 ประชุมเครือข่ายแรงงานภาคเหนือ
26.2
จากหอศิลป์ฯ มาเซ็นทรัลworld ดูงานต้อนรับตรุษจีน
26.3
新正如意 新年发财(ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้) ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ ครับ
27 มกรา
ย้อนรำลึกค่ำวันอาทิตย์ผมเช่าห้องพักแถวห้วยขวางดี มีแต่คนจีนเต็มไปหมด ที่พักน่าอยู่ อาหารการกินมากมาย เข้าไปในซอยมีแมนชั่นสงบเงียบ น่าอยู่มาก และแวะร้านลาบอุดม ซึ่งมีเมนูเป็นรูปแม่ค้าเคยถ่ายรูปกับคุณไตรภพ ผมถามเด็กเสริฟ์ ใช่ รายการฝันที่เป็นจริงหรือไม่? เด็กเสริฟ์บอกรายการทไวไลท์โชว์
เมื่อวันจันทร์ในเส้นทางเดินสกายวอร์ค แนะนำออกกำลังกายดูแลสุขภาพแบบคนจีน ผมก็เดินออกกำลังกายมาเรื่อยๆ ทั้งเห็นภาพป้ายราชประสงค์ ศาลพระพรหม ฯลฯ แล้วเข้าวัดปทุมฯ เป็นต้น
27.2
ต้อนรับตรุษจีน ถ่ายรูปคู่กับตุ๊กตาหินจีน(ศิลปะจีน) ต่อมาภาพไหว้พระเข้าวัดดูภาพจิตรกรรมที่วัดปทุมวนาราม(*)
*ข้อมูลเพิ่มเติมดูวิกิพีเดียฯลฯ

28 มกรา
ผมบังเอิญพบปะคนที่ไม่ได้เจอกันนานหลายคน ระหว่างอยู่กรุงเทพฯ เช่น รุ่นพี่วิจิตรศิลป์ มช. ฯลฯ หรือผมนัดพบรุ่นพี่นักเขียน พร้อมเพื่อนนักเขียน ด้านสื่อคุยทั้งประวัติศาสตร์ห้างเซ็นทรัลฯ สื่อสมัยเก่าสมัยใหม่(เพลงฯลฯ) โดยบางประเด็นผมสนทนากับเพื่อนนักเขียน มาเป็นหลักทั้งด้านวรรณกรรม สื่อดิจิตอล (อีบุ๊ค ฯลฯ)บทหนัง หรือเพจศิลปะที่เราร่วมกันทำด้วย(*)
โดยยกตัวอย่างเราเดินผ่านโรงหนังสกาล่า ซึ่งผมได้เข้าไปถ่ายภาพเป็นความทรงจำ มาทบทวนเรื่องศิลปะ คือ Art Deco พอดีผมได้ซื้อหนังสือเล่มนี้ตามภาพประกอบไว้ราคาไม่แพง จึงมาดูแนวทางศิลปะนี้ในโรงหนังแห่งนี้ ที่มีผู้คนเคยเขียนไว้(**) โดยผมได้มาถ่ายภาพบันทึกความทรงจำด้วย
*Subways Magazine
https://www.facebook.com/Subways-Magazine-1053952811334842/
(เจ้าของเพจดังกล่าวเป็นนักเขียนฟรีแลนซ์อยู่ได้13 ปีตามคำพูดของเขา ผู้บอกให้ผมหาหนังสือเก่าของนักเขียนดังรุ่นเก่าไปฝากขายผ่านเขาได้)
** http://asaconservationaward.com/index.php/2016-06-13-15-23-31/commercial2555/373-scala-theater
28.2
ภาพกรุงเทพฯไปท่ารถสู่พิจิตรคิดถึงอดีตเรื่องรถตู้ และการโดยสารต่างๆ(*) ต่อมาผมเข้าวัดกับแม่พร้อถ่ายภาพวัดท่าหลวง(**) ในความสัมพันธ์ของพุทธ อีกแง่มุมหนึ่งของเราเชื้อจีนในความลึกซื้งไทยกับจีน ประดุจปลากับน้ำ อุปมาอุปมัยสะท้อนบทความดังกล่าว(ดูภาพ) ในความทรงจำที่สะสมไว้ของผม เคยฟังแม่เล่าว่าผมเคยไปนครศรีธรรมราชกับแม่ ที่บ้านญาติ ผมงอแงจะดูหนังจีนกำลังภายในด้วย
*ข่าวเรื่องรถตู้ เปรียบกับผมถ่ายภาพจากรถสองแถว

ผมนั่งรถเมล์ในกรุงเทพฯ

**ข้อมูลวัดท่าหลวงพร้อมประวัติและจิตรกรรมฝาผนังหลังพระประธาน
http://pck.onab.go.th/index.php?option=com_content&view=article&id=148%3A2009-08-24-06-18-23&catid=49%3A2008-10-29-14-45-26&Itemid=83
ปริศนาปัญหาพระธัมมชโย ธรรมกาย และสังฆราช
29 มกรา
ผมนั่งรถตู้ดูหนังในโทรศัพท์มือถือเปรียบเทียบกับนั่งรถทัวร์ขาไปกรุงเทพฯ มีหนังให้ดูหลายเรื่องตามภาพ(หรือไม่เห็นในภาพ) ยกตัวอย่าง 1.Pawn Sacrifice เดิมพันชาติรุกฆาตโลก(หมกมุ่นแข่งหมากรุกเกมกินสมอง)
2.The Nice Guys นักสืบเอกชนต้องร่วมมือกับนักเลงขาลุย ในการสืบสวนคดีฆาตกรรมปริศนาและการหายตัวไปของผู้หญิงคนหนึ่ง 3. Assassination ยัยตัวร้าย สไนเปอร์กลุ่มมือสังหารที่ประกอบไปด้วยแกนนำหลังอย่างสไนเปอร์สาว ที่ทำหน้าที่เป็นพลคอยซุ่มยิงและจัดการต่อต้านกับการรุกรานของญี่ปุ่นในเกาหลี
โดยหนังที่ผมพกพาดูผ่านโทรศัพท์มือถือส่วนตัวบนรถตู้ แนวเฮฮาตลกวัฒนธรรมชุมชนนิยมอย่างเรื่องผู้บ่าวไทบ้านอีสานอินดี้(หนังดังป็อบฯ กล่าวง่ายๆคนละแบบขอนแก่นอินดี้กับผ.ก.ก.อภิชาติพงศ์) หนังกึ่งสารคดีที่บางคนบอกไม่ดีเรื่อง Democracy After Death (Censored Version*)ผมดูแล้วดี ยกเว้นการเปรียบเทียบสังคมเศรษฐกิจการเมืองไทย หลังปี49กับไอโฟน เพราะผมไม่ได้ใช้ไอโฟนของแพง(ฮร่า) และการเปรียบเทียบประวัติศาสตร์ย้อนไปมาบางแง่มุมยกตัวอย่าง พฤษภา35 มีเรื่องสัญลักษณ์ม็อบมือถือแต่หายไปในเรื่องนี้
ต่อมาตอนขากลับนั่งรถทัวร์มาเชียงใหม่ ดูหนังจากโทรศัพท์มือถืออย่างSolaris หนังอวกาศความทรงจำและความรัก เท่าที่จำได้ๆเล่าย่อๆ มีหลายเรื่องที่ผมใส่ไว้ดูเล่น อีกเรื่องยกตัวอย่างสารคดีชีวประวัติของรพินารถ ฐากูร กวีโนเบลของอินเดียโดยผลงานของสัตยาจิต เรย์ ผู้กำกับในตำนานของอินเดีย ดูแบบมีสมาธิน้อย แต่สนใจในแง่สัตยาจิต เรย์ เรียนจบที่ศานตินิเกตัน สถานศึกษาของ รพินารถ ฐากูร และเขาถูกอ้างในงานของอ.เบน RADICALISM AFTER COMMUNISM IN THAILAND AND INDONESIAด้วย
เมื่อผมนั่งรถทัวร์อยู่นาน ดูหน้าจอทีวีของรถทัวร์เรื่องDivergent ภาคสอง(ดีกว่าคราวที่แล้วรถทัวร์ฉายMummyภาค3) หนังที่ผมไม่เคยดูภาคแรก และภาคสองเรื่องการเดินทางไปยังกลุ่มคนที่ถูกแบ่งเป็นกลุ่ม1. Abnegation: กลุ่มที่เสียสละ 2. Dauntless: กลุ่มผู้กล้า 3. Erudite: กลุ่มคนฉลาด 4. Amity: กลุ่มคนรักสันติ 5. Candor: กลุ่มคนยึดถือสัจจะส่วน Divergent คือ คนอันตรายที่ไม่สามารถแบ่งได้ชัดเจนว่าอยู่ในกลุ่มใด เพราะมีคุณสมบัติหลายอย่างอยู่ในตัว…การตามหาตัวตนว่าแท้จริงคุณเป็นคนแบบไหน คนประเภทที่สังคมกำหนดไว้ให้เป็น หรือ เป็นตัวของคุณเองจริงๆ(**) รีวิวสั้นๆ (ผมนำข้อมูลบางส่วนจากเน็ต และข้อถกเถียงของผู้คนในเน็ต บางคนบอกว่าหนังไม่ได้สมเหตุสมผลทางจิตวิทยา นำแบบทดสอบมาให้ลองดูด้วย***)
ในที่สุด หนังฉายไม่จบค้างคาจอภาพไป หลายชั่วโมงต่อมาคนนั่งข้างๆ ผมเรียกตัวเองว่าอาม่า อายุ77ปี ได้คุยเรื่องการเดินทาง และลูกที่ทำงานในนิคมอุตสาหกรรมลำพูน ฯลฯ สุดท้ายก็แยกจากการไปตามสภาพเวลา
*ข้อสังเกตผม นอกเหนือจากปัญหาเซ็นเซอร์ ในแง่ผมเคยอ่านประวัติคนสร้างสารคดีกึ่งหนัง และผมในฐานะผู้กำกับหนังสั้นเกี่ยวกับลุงนวมทอง รวมทั้งเคยเขียนบทความเกี่ยวกับลุงนวมทอง ซึ่งเปรียบเทียบมุมมองใหม่ ต่อประเด็นกรรมกร เช่น สารคดีกรรมกรฮาร่า โดยยกตัวอย่างน่าจะเน้นเพิ่มความเป็นกรรมกรแท็กซี่ หรือแรงงานนอกระบบอย่างลุงนวมทอง ในแบบนี้มากขึ้นด้วย
**http://www.majorcineplex.com/news/before-Insergent
***แบบทดสอบวัดบุคลิกภาพตามวิชาชีพ
https://www.arealme.com/16types/th/?ag
ข้อถกเถียงต่อหนัง
https://www.newmovie-hd.com/insurgent-%E0%B8%84%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%9A%E0%B8%8F%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B8%81-2015/
จริงๆ ว่าจะดูเรื่องAs Tears Go Byที่พี่หลิวเต๋อหัว แสดงลืมเลยไม่มีหนังจีน จัดเพลงนี้เนื่องจากข่าวพี่หลิวฯ
29.2
ภาพแม่ ณ วัดท่าหลวง(*)และป้ายรูปพระทำท่าแปลก(?) ณ วัดในพิจิตร โดยเรื่องเล่าความจริงพิจิตร มีความน่าสนใจไม่ได้แวะไป เช่น วังกรด(**)ความเป็นมายาวนานที่มากว่า 100 ปี ซึ่งยังมีความดั่งเดิมทั้งกายภาพ อาคาร อาหาร วิถีชีวิต บ้านเรือน ที่ไม่แตกต่างจากอดีต และเมื่อวานเพื่อนที่พิจิตรคุยทางข้อความเรื่องอดีตบอกไม่ได้เจอกันตั้ง25ปี(มีลูกแล้ว) เธอถามเรื่องหน้าตาของเธอเปลี่ยนไปหรือไม่ รำลึกอดีตกัน ครับ
*ถ้าผมอยู่กรุงเทพฯ ต่อเพื่อนชวนไปวัดเล่งเน่ยยี่ นี่เลยมาวัดท่าหลวง(ไม่ต้องตื่นเช้ารีบเร่งแย่งขึ้น แม้กระทั่งรถไฟฟ้าใต้ดินเบียดเสียดไปทำงาน หรือกรณีรถเมล์เล่าแล้วจะยาว)


**รมว.วัฒนธรรม ลงพื้นที่ จ.พิจิตร สำรวจตลาดย่านเก่าวังกรดตามโครงการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม… http://nwnt.prd.go.th/centerweb/news/NewsDetail?NT01_NewsID=WNOHT6001070010001
29.3
“วั่นซื่อหรูอี้(万事如意)” แปลว่า ขอให้สมปรารถนาในทุกสิ่งจากพิจิตรถึงเชียงใหม่ ได้ถ่ายภาพตอนเป็นเด็กมาเผยแพร่เล่นๆ รำลึกอดีตก่อนนอน ถึงเวลา ราตรีสวัสดิ์
วันเด็กหารูปไม่ได้ ตอนกลับบ้านหารูปเก่าได้อีกรูปหนึ่งงั้นยังไม่เผยแพร่รอวันเด็กปีหน้า ถ้าดูรูปเก่าก็ไม่ได้มีรูปแต่งชุดจีนแบบตรุษจีน ฮร่าๆ แถมเพลงอวยพรตรุษจีน “กงสี่ฟาไฉ(恭喜发财)” โดย “หลิว เต๋อหัว
555ดีที่รัฐไทย ไม่จัดการตั้งแต่เด็กอย่างผม(น้าตู่คงบอกเด็กนี้บัวใต้น้ำ ช่วงก่อนข่าวบอกพูดคำแบบนี้) คล้ายนิยายหรือหนังวิทยาศาสตร์บางเรื่องควบคุมไว้(ถ้าตำนานไทยๆ ก็หมอดูทำนายไว้เด็กคนนี้อันตราย) ถ้าหนังในยุคนี้ที่คล้ายตอนเป็นเด็กมาเป็นวัยรุ่นต้องDivergent ครับ^^
30 มกรา
ตึกทรัมป์ ในงานเขียนของเดวิด ฮาร์วีย์ ที่ผมเคยเขียนไว้ กรณีกระแสม็อบมวลชนต่อต้านประธานาธิบดีอย่างนี้ คงไม่เหมือนเมืองไทยมีสไนเปอร์ เผาตึกทรัมป์ ต่อมาพรรคอีกฝ่ายมาเป่านกหวีด ปรี๊ดๆ
ใครจะชวนผมไปร่วมประท้วงบ้างให้ทุนผมไปอเมริกา จะได้ซ้อมร้องเพลงAs Tears Go By
It is the evening of the day
I sit and watch the children play
Smiling faces I can see
But not for me
I sit and watch
As tears go by
My riches can’t buy everything
I want to hear the children sing
All I hear is the sound
Of rain falling on the ground
I sit and watch
As tears go by
It is the evening of the day
I sit and watch the children play
Doing things I used to do
They think are new
I sit and watch
As tears go by
30.2
四季平安 (ซื่อจี้ผิงอัน) … ปลอดภัยตลอดปี
ราตรีสวัสดิ์ ครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น